Aleksa Jakšić je rođen 1870. godine. Kao građevinski radnik radio je na izgradnji puteva Sarajevo-Rogatica-Višegrad-Foča-Vlasenica-Zvornik, nakon čega dolazi u Miliće, gdje zasniva porodicu. Imao je četvoro djece: Dragomira, Ljubomira, Čedomira, Radu i Rosu. U Milićima ostaje sve do svoje smrti, gde se između ostalog bavio trgovinom i preduzetništvom. Aktivno je učestvovao u formiranju Srpskog prosvjetnog i kulturnog društva ,,Prosvjeta“ i prisustvovao osnivačkoj skupštini, 18. avgusta. 1902. godine u Sarajevu. Bio je jedan od osnivača i inicijatora srpskog gimnastičkog društva „Srpski soko“, osnovanog 1906. godine u Sarajevu
Kao aktivan član Narodne odbrane, nacionalne organizacije koja je djelovala protiv Austrougarske i ujedinjenju Srba, nakon sarajevskog atentata, uhapšen je i osuđen na smrt vješanjem. Kazna je kasnije preinačena u doživotnu robiju. Zatvorsku kaznu je izdržavao u Aradu, u Mađarskoj, sve do završetka Prvog svjetskog rata. Po izlasku iz zatvora, iako lošeg zdravstvenog stanja, značajno je pomogao da se osnovna škola u Milićima, opremi i školske 1921. godine preraste u Državnu osnovnu školu. Aleksa Jakšić je umro u Milićima 1923. godine.